Oké Jan

Toch even over de SP, want die hebben maar drie zetels gehaald, terwijl iedereen weet dat Nederlanders ontzettend warme gevoelens koesteren jegens het socialisme, en allemaal ontzettend hunkeren naar een op maoïstische lees geschoeide beweging. Je kunt werkelijk je kont niet keren of je stuit weer ergens op hardcore socialistisch geblaat; avond na avond na avond na avond gaat het bij Nieuws van de Dag, Vandaag Inside en Pauw en De Wit over het grootkapitaal en waarom de voltallige Quote top 100 op de brandstapel moet. Belast ons met belasting en we volgen je tot de hel en terug. In die constellatie is het ontzettend merkwaardig dat de SP zo laag scoort en dus zocht een columnist (?) van de Volkskrant maoïsmemastodont Jan Marijnissen thuis op. Jan is een sportieve vent en geeft dus meteen aan geen interesse te hebben in natrappen ("Ik heb een ontzettende hekel aan mensen die vertellen hoe het moet als je niet precies weet hoe het zit. Want dan weet je niet aan welke kant van het touw je trekt"), om vervolgens meteen te fulmineren dat hij Jimmy Dijk niet kent, en Jimmy hem niet, en dat er iets "gruwelijk fout is gegaan" met wat hij als zijn nalatenschap beschouwt (de SP). De vorige lijsttrekker kende hij toevalligerwijs wel, maar hé, zo gaan die dingen.

HEEEE daar heb je er een!

Duurde vanochtend effe anderhalf uur en was nogal spannend met al dat gedoe in Oss, de bakermat, waar de Mao-stekjes normaal gesproken als onkruid uit de Socialistische Pokon schieten, maar ze nu als een stel 50Plus-boomers met elkaar over straat rollen. Geen zorgen hoor, linkse mensjes met matige havermelkdrang. De SP bestaat (voorlopig) nog. KIJK MAAR! Jimmy Dijk!